Skład - opis rozszerzony

Dostarcza 4 ekstrakty rośline oraz L- tryptofan i taurynę.

TAURYNA

wzór strukturalny cząsteczki tauryny, zwracają
uwagę grupa sulfonowa i grupa aminowa

Tauryna - aminokwas, po raz pierwszy wyodrębniony przez Tiedemanna i Gmelina (Niemcy) w 1827 roku z żółci bydlęcej. Swoją nazwę zawdzięcza greckiemu słowu taurus, co znaczy: „byk”. Odkrycie tauryny nie miało szczególnego znaczenia aż do momentu, kiedy w 1970 roku uczeni wykazali, że jest ona niezbędnym składnikiem pożywienia kotów. Z powodu jej braku u zwierząt rozwijała się ślepota oraz pojawiały poważne problemy z czynnością serca.

Tauryna jest β-aminokwasem (grupa aminowa i sulfonowa są rozdzielone 2 atomami węgla) i nie zawiera atomów asymetrycznych, a więc nie ma izomerów L i D. Tauryna jest to aminokwasem niebiałkowym, czyli nie bierze udziału w budowie białek. Zawiera siarkę w grupie tiolowej i posiada specyficzną rolę fizjologiczną. Wykazuje dużą aktywność biologiczną i jest nieodzowna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Tauryna jest aminokwasem względnie egzogennym i może być wytworzona w organizmie niewielkich ilościach przez degradację cysteiny

Ile powinno wynosić spożycie tauryny?

Dzienne zapotrzebowanie na taurynę szacuje się na ok. 60 mg. W dawkach suplementacyjnych, jako uzupełnienie diety, spożycie tauryny do 500 mg jest całkowicie bezpieczne. Wyeliminowanie niedoboru tauryny w organizmie jest konieczne również dlatego, że zastąpienie jej inną substancją jest niemożliwe, jako że tauryna wpływa na liczne, życiowo ważne fizjologiczne i biochemiczne procesy w komórce. Dieta wegetariańska i wegańska może sprzyjać niedoborowi tauryny.

W naturze bogate źródła tauryny znajdziemy w ostrygach, mięsie, rybach, serwatce i niektórych roślinach strączkowych jak groch czy soczewica. Taurynę znajdziemy również w mleku matki.

Stężenie tauryny w mięsie waha się od 30-200 mg/ 100g. Najwięcej jest jej w mięsie indyczym, a najmniej w mięsie kurzych brojlerów. Bardzo dużo tauryny znajduje się w owocach morza - w bezkręgowcach morskich 300-800 mg/g - oraz w rybach (50-200mg/100g).

Nasz organizm wytwarza niewielkie ilości tauryny w wątrobie, mózgu, jelitach i mięśniach szkieletowych, z przekształcenia innych egzogennych (siarkowych) aminokwasów, głównie cysteiny.

Korzyści ze spożycia tauryny

Spożycie tauryny wpływa korzystnie na ośrodkowy układ nerwowy. Przypisuje się jej funkcje neuroprzekaźnika. Jest m.in. agonistą receptorów GABA typu A.

Tauryna bierze udział w mechanizmie termoregulacji, wykazując działania hipotermiczne oraz nasila podstawowe wydzielanie wazopresyny i oksytocyny w części nerwowej przysadki przez pobudzenie receptorów GABA-ergicznych.

Tauryna poprawia funkcje poznawcze i pomaga w nauce poprzez poprawę metabolizmu komórek glejowych, a pośrednio, wszystkich neuronów. Wysokie stężenie tauryny występuje w rozwijającym się mózgu i spada zaraz po zakończeniu procesu rozwoju.

Tauryna spełnia w organizmie szereg korzystnych funkcji, do których zalicza się:

• Reguluje wewnątrzkomórkowy poziom wapnia
• Stabilizuje błony komórkowe
• Reguluje ciśnienie osmotyczne komórek
• Usuwa (wymiata) wolne rodniki
• Chroni komórki nerwowe przed uszkodzeniami
• Jest potrzebna do hamowania neurotransmisji
• Jest potrzebna do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania siatkówki oka

Tauryna chroni komórki przed uszkodzeniami wywołanymi przez niektóre metale ciężkie, zaś ekspozycja organizmu na te metale, np. ołów, zmniejsza stężenie tauryny w osoczu.

Stwierdzono również, że niedobór tauryny u noworodków ludzkich zakłócał wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, między innymi poprzez jej wpływ na sprzęganie kwasów żółciowych. Tauryna wspomaga trawienie i wchłanianie tłuszczu i wszystkich witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.

Poza tym tauryna poprawia transport kreatyny do mięśni i wzmacnia siłę skurczu serca.

Kliknij, aby zapoznać się z dodatkowymi informacjami → Tauryna i jej biologiczna rola w organizmie plik pdf 4 strony
Kliknij, aby zapoznać się z dodatkowymi informacjami → Tauryna, jej potencjalne wykorzystanie w terapii plik pdf 12 stron

Dostarcza 4 ekstrakty roślinne oraz L-tryptofan. Nie zawiera tauryny.

L-TRYPTOFAN

wzór strukturalny cząsteczki tryptofanu, zwracają
uwagę aromatyczny pierścień indolowy

l-Tryptofan jest to białkowy aminokwas (czyli taki, który bierze udział w budowie białek). Tryptofan jest stereoizomerem, "l" - levo - oznacza, że w tym przypadku mamy do czynienia z lewoskrętną cząsteczką. Właśnie lewoskrętny stereoizomer bierze udział w syntezie serotoniny i melatoniny. d-Tryptofan, czyli prawoskrętna (dextro) cząsteczka jest znacznie gorzej wykorzystywana przez nasz organizm, prawdopodobnie może być wykorzystany w syntezie niacyny (witaminy PP).

Tryptofan jest egzogennym aminokwasem, czyli takim, którego nasz organizm nie potrafi sam wyprodukować i który, tak jak witamina, mus być dostarczony z pożywieniem.

Zapotrzebowanie na tryptofan

Nie jest znane dzienne zapotrzebowanie na tryptofan. Szacuje się, że u niemowląt i małych dzieci jest najwyższe i wynosi ok. 10 - 15 mg/na kg masy ciała. Obniża się z wiekiem i u dorosłych do 5 mg/na kg masy ciała. Szacuje się, że kobieta o masie ciała 60 kg potrzebuje ok. 300 mg tryptofanu dziennie, a mężczyzna o masie ciała 80 kg potrzebuje 400 mg tryptofanu dziennie.

Ilość tryptofanu w typowej diecie, mimo że zazwyczaj odpowiada podstawowym metabolicznym wymaganiom, ale często nie zapewnia optymalnych poziomów serotoniny. Dzieje się ta dlatego, że w każdej diecie, pełnej czy wegetariańskiej, tryptofan jest najmniej licznym aminokwasem ze wszystkich. Typowa dieta dostarcza ok. 1 000 mg/dzień tryptofanu, ale w organizmie toczy się ciągła rywalizacja o jego ograniczone ilości. Tryptofan jest używany do wytwarzania różnych struktur białkowych w organizmie. U osób, które spożywają małe i umiarkowane ilości niacyny (witamina PP), organizm może ją wytworzyć w wątrobie, ale zaledwie 1 mg niacyny (witaminy PP), z aż 60 mg tryptofanu. Dlaczego ilość tryptofanu dostarczanego w diecie może być niewystarczająca. Można by dowieść, że powszechny niedobór serotoniny jest co najmniej częściowo odpowiedzialny za liczbę przygnębionych, źle śpiących i mających nadwagę lub otyłość osób.

Suplementacja nawet niewielkiej ilości tryptofanu zapewnia pewne korzyści w odniesieniu do podwyższania poziomu serotoniny w mózgu, ponieważ może skutecznie konkurować z innymi aminokwasami jeśli chodzi o jej transport przez barierę krew-mózg. Substancje odżywcze muszą pokonać barierę krew-mózg by transportować cząsteczki. Tryptofan rywalizuje o ten transport z innymi aminokwasami.

Tryptofan jest zawarty w wielu pokarmach białkowych. Jest go szczególnie dużo w czekoladzie, owsie, suszonych daktylach, mleku i produktach mlecznych, jajach, rybach, mięsie, spirulinie, orzeszkach ziemnych, pestkach dyni.

Dlaczego tryptofan zawarty w diecie może być niewystarczający?

Tryptofan, serotonina, melatonina

Tryptofan jest aminokwasem niezbędnym do produkcji serotoniny i melatoniny w mózgu. Etapem pośrednim jest powstanie 5-HTP (5 hydroksy-tryptofan) związku, który działa identycznie jak tryptofan, ale który może powodować/nasilać objawy uboczne, jeśli byłby przyjęty sam (zamiast tryptofanu) razem z niektórymi lekami antydepresyjnymi, które są często stosowane w leczeniu fibromialgii.

kliknij na rycinę, aby ją powiększyć

Serotonina jest związkiem chemicznym w mózgu, który ma wpływ na poczucie bezpieczeństwa, relaksu i zaufania. Jej niedobór może doprowadzić do zakłóceń snu, uczucia lęku, depresji i skłonności do przejadania się, w szczególności węglowodanami i cukrami prostymi. Jednak poziomy serotoniny niepokojąco zmniejszają się wraz z wiekiem! Odkrycia te dostarczają biochemicznego uzasadnienia, by wyjaśnić powszechne, związane z wiekiem zaburzenia, takie jak przygnębiony nastrój i kłopoty ze snem. Opierając się na badaniach można stwierdzić, że starzejący się ludzie mogą znacznie poprawić stan swojego zdrowia dzięki przywróceniu serotoniny do poziomów jakie mieli za młodych lat.

Kliknij na link, aby pobrać więcej informacji na temat →  serotoniny, plik pdf, 2 strony

Kliknij na link, aby pobrać więcej informacji na temat →  melatoniny, plik pdf, 20 stron