Fizjoterapia to dział współczesnej medycyny klinicznej wykorzystujący do leczenia, rehabilitacji i profilaktyki różne formy energii. Wywodzi się z uprawianego od najdawniejszych czasów przyrodolecznictwa i określa te metody, które zostały dowiedzione naukowo i na tej podstawie znacznie rozwinięte. Fizjoterapia może być samodzielną metodą leczenia lub stanowić uzupełnienie farmakoterapii i leczenia operacyjnego oraz podstawę rehabilitacji i profilaktyki. Innymi słowy fizjoterapia oznacza nieswoiste leczenie przy pomocy bodźców, mające na celu przywrócenie stanu równowagi.
Metody stosowane w fizjoterapii zaliczane są do tzw. naturalnych metod leczniczych z dwóch powodów: działają na naturalne, czyli fizjologiczne mechanizmy homeostazy oraz stanowią naturalny składnik środowiska zewnętrznego. W piśmiennictwie spotykane są różne synonimy fizjoterapii, takie jak fizjatria, fizykoterapia, medycyna fizykalna lub terapia fizykalna. Wszystkie te pojęcia wywodzą się z tego samego słowa physis oznaczającego w języku greckim naturę, przyrodę, natomiast therapeia oznacza leczenie.
Fizjoterapia musi być stałym elementem planu leczenia chorych na fibromialgię. Stosując liczne rodzaje leczenia fizykalnego, należy za wszelką cenę zapobiegać tendencji do osłabienia mięśni i ich zaników wskutek typowej dla tej choroby ograniczonej aktywności i niechęci do podejmowania ćwiczeń usprawniających wynikającej ze stałego odczuwania bólu. Jest rzeczą niezwkle istotną, w przypadku osób chorych na fibromialgię, indywidualny dobór zarówno metody jak i programu leczenia. Niektóre metody/rodzaje fizjoterapii przynoszące ulgę jednym chorym u innych mogą nawet nasilać dolegliwości.
Wśród licznych metod fizjoterapii należy przede wszystkim wyróżnić:
Optymalnym modelem w leczeniu fibromialgii wydaje się być skojarzenie łagodnych ćwiczeń usprawniających z krioterapią ogólnoustrojową wykazującą wyraźny efekt zmniejszający nasilenie bólu. W ustaleniu tego optymalnego modelu chory musi brać aktywny udział.
Kinezyterapia (kinesis – ruch, therapeia – leczenie) jest podstawą rehabilitacji medycznej i obejmuje całość zagadnień związanych z wykorzystaniem ruchu jako środka leczniczego. Ruch, jako środek leczniczy, działa na wszystkie narządy ludzkiego organizmu jako naturalny bodziec leczniczy.
Znaczenie leczniczych form ruchu i ćwiczeń fizycznych doceniano w starożytnych Chinach, Egipcie, Indiach i Grecji. Hipokrates, oprócz słynnego „primum non nocere”, ogłosił, że wiedza medyczna wspiera się na dwóch słupach, którymi są ćwiczenia fizyczne i dietetyka.Kinezyterapia (leczenie ruchem) w wielu podręcznikach określana jest również jako rehabilitacja ruchowa, ćwiczenia lecznicze, trening leczniczy, gimnastyka lecznicza, usprawnienie, a w ostatnich latach – fizjoterapia.
Techniki w kinezyterapii obejmują bierne formy ruchu – kinezyterapia bierna oraz aktywne formy ruchu – kinezyterapia czynna. Wybór technik kinezyterapeutycznych powinien wynikać z oceny stanu funkcjonalnego pacjenta, w zależności od umiejscowienia procesu patologicznego, choroby lub urazu. Ćwiczenia lecznicze, ze względu na zakres ich oddziaływania, dzieli się na kinezyterapię miejscową – wysiłki lokalne, np. zwiększenie ruchów w stawie kolanowym, i kinezyterapię ogólną – wysiłki ogólne wpływające na ogólną wydolność chorego, zwiększoną czynność układu krążenia, układu oddechowego, wysiłki fizyczne angażujące większą masę mięśni.
Wśród metod fizykoterapeutycznnych można między innymi wyróżnić następujące:
Z szerokiego spektrum elektroterapii warto wymienić przede wszystkim TENS (ang. Transcutaneous Electrical Nervous Stimulation), czyli Przezskórną Elektryczną Stymulację Nerwów za pomocą prądu o niskim napięciu. Sposób działanie tej terapii opiera się na teorii bramki (ang. Gate Control Theory). Do terapii może być stosowane małe urządzenie wielkości kieszonkowego radia, zasilane bateriami połączonego z dwoma elektrodami. Terapię tę prowadzi się, przyklejając dwie elektrody miejscach najsilniejszego bólu lub punktach tkliwości (tedner points) i wysyłając przez nie prąd. Dzięki silnej receptorów „bólu w organizmie zmniejsza się przewodzenie bólu. Oznacza to, że ból zwalczany innym bólem jest słabiej odczuwalny.
Ważnym przy wyborze metody fizykoterapeutycznej jest kierowanie się indywidualną oceną chorego. Ta sama metoda u jednego chorego będzie przynosić korzystny rezultat terapeutyczny, zaś u drugiego wręcz odwrotnie - może nasilać dolegliwości.
Jontoforeza to zabieg elektroleczniczy, polegający na wprowadzeniu do tkanek siłami pola elektrycznego jonów działających leczniczo. Jony wprowadzone tą drogą do skóry gromadzą się w niej na granicy naskórka i skóry właściwej, w pobliżu powierzchownej sieci naczyń krwionośnych, skąd zostają odprowadzane z prądem krwi w głąb ustroju.
Najczęściej stosowanymi środkami są leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, jony jodu, wapnia itd. Jonoforeza jest stosowana w leczeniu zwyrodnieniowych i zapalnych schorzeń narządów ruchu, w uszkodzeniach nerwów, miejscowego zaburzeniach ukrwienia tkanek.
Również w trakcie masażu możliwe jest podawanie przezskórne rozmaitych leków przeciwbólowych i/lub przeciwzapalnych, środków o działaniu lokalnie rozgrzewającym lub chłodzącym. Środki te podaje się bezpośrednio do miejsca znajdującego się w chorym obszarze. Istotną zaletą (przewagą) takiego postępowania jest podawanie substancji aktywnych bezpośrednio na okolicę, która sprawia dolegliwości. A przy tym zmniejsza ryzyko powstania efetów ubocznych i działań niepożądanych.
Krem proMyalgan jest kosmetykiem, dostarczającym kompleks ekstraktów roślinnych i substancji o korzystnym działaniu w fibromialgii i zespole przewlekłego zmęczenia. Zastosowany na skórę, w połączeniu z lekkim masażem, działa odprężająco, kojąco oraz uśmierzająco przywracając świeżość i elastyczność.
Wskazania: proMyalgan krem może być stosowany przez każdą osobę, jest on jednak szczególnie polecany osobom z fibromialgią. Zastosowany na skórę dobrze się wchłania, działając kojąco, uśmierzająco i odprężająco oraz przywraca energię i dobre samopoczucie.
Sposób użycia:niewielką ilość kremu nanieść na skórę w okolicy bolesnych miejsc oraz w wewnętrzną powierzchnię przedramion i/lub ud, szyi, brzucha i wmasować do pełnego wchłonięcia się kremu. Dobrze jest zmieniać miejsce.
Stosować 1 – 2 razy dziennie
DZIAŁANIE PREPARATU:
Właściwości i działanie składników aktywnych:
Ekstrakt z traganka błoniastego dostarcza astragalozydy, które wykazuję immunomodulujące działanie wspomagając układ immunologiczny. Poza tym wykazują one wielokierunkowe adaptogenowe działanie , m. in. wpływają korzystnie na krążenie i przepływ krwi, wspomagają usuwanie toksyn, działają tonizująco i energizująco.
Ekstrakt z pochrzynu włochatego jest bogatym źródłem saponin, zwłaszcza diosgeniny, która wykazuje wszechstronne biologiczne działanie. Działa korzystnie w stanach zapalnych, łagodzi uczucie zmęczenia. Dostarcza związki będące prekursorami hormonu DHEA , które regulują produkcję tego hormonu. Działają korzystnie w przypadku bólów i/lub wzmożonego napięcia mięśni.
Ekstrakt z koszyczków rumianku dostarcza całą gamę aktywnych substancji o działaniu kojącym, uśmierzającym i łagodzącym. Ekstrakty rumianku posiadają potężne działanie przeciwzapalne oraz przeciwutleniające.
Ekstrakt z owocu ananasa dostarcza przede wszystkim enzym bromelainę o działaniu przeciwbólowym, przeciwobrzękowym i przeciwzapalnym.
Skład: Krem proMyalgan dostarcza 6 naturalnych składników aktwnych o korzystnym działaniu w fibromialgii i zespole przewlekłego zmęczenia.
Są to ekstrakty:
Poza tym krem zawiera substancje kosmetyczne i substancje pomocnicze, które stanowią bazę kremu.
INNE SKŁADNIKI AKTYWNE TO:
proMyalgan jest znakiem zastrzeżonym Phytomedica Polska.
dowiedz się więcej na temat
objawów, rozpoznania, przyczyn
i leczenia fibromialgii!
Interesuje Cię
skład i działanie?
Chcesz wiedzieć
czym się różnią?
Phytomedica Polska
✉ ul. Farbiarska 22, 02-862 Warszawa
✆ (+48) 22 487 14 44
✆ (+48) 22 651 75 40
@ info@phytomedica.pl
Jeśli nie znalazłeś poszukiwanych odpowiedzi wypełnij nasz formularz i wyślij zapytanie do eksperta!